تراوشات یک مغز چین خورده:
عمری است که گرمابه ی ما تشت ندارد
شیری که عوض گشت دگر نشت ندارد
هرکس که بمیرد، ز جهان رفته که رفته
این بازی رفت است که برگشت ندارد!
می نازد اگر کشور چین بر پکن خویش
گویید ننازد که گهردشت ندارد!
گیریم گهردشت بود پیشکش این
خاکش به سر چین که چو سردشت ندارد
سردشت ندارد و گهر دشت ندارد
چین منطقه ی انزلی رشت ندارد
دشتی است در این بین که قزوین شده نامش
چین خوردگی اش را که پکن دشت! ندارد!
چین خوردگی اش ویژگی سطح زمین است
چین جربزه ی خوردن این دشت ندارد!!!
نه قیمه نثار و آش رشته، نه عدسی
چین خوردنی خوشمزه ی مشت ندارد!
چین خورده به مغزم که چنین چین بسرایم
ورنه که زبان و دهنم نشت ندارد!
